Pomorze Gdańskie
Encyklopedia PWN
dziedzina budownictwa obejmująca wszelkiego rodzaju budynki i konstrukcje inżynieryjne wykonane z drewna, wyróżniająca się specyficznym charakterem tworzywa, odrębnymi metodami technologii, systemem konstrukcji i formą artystyczną.
ród szlachecki herbu Ogończyk, osiadły na Pomorzu Gdańskim i w Wielkopolsce;
Fryderyk II Hohenzollern
król Prus.
[f. họ:əncọlərn],
zw. Wielkim, ur. 24 I 1712, Berlin, zm. 17 VIII 1786, Poczdam,
Germanie, Germanowie,
grupa ludów indoeuropejskich;
polityka Prus prowadzona w okresie zaborów, zmierzająca do rozpowszechnienia języka niemieckiego (państwowego), ewentualnie niemieckiej świadomości narodowej wśród mieszkańców ziem zajętych w wyniku rozbiorów Polski, a z upływem czasu — do wykorzenienia polskiej świadomości narodowej (wynarodowienia).
archeol. kultura (obecnie zw. grupą Płonie) wczesnej epoki brązu (ok. 1700–ok. 1500 p.n.e), rozwijająca się na Pomorzu (poza południową częścią Pomorza Gdańskiego) oraz w północno-zachodniej Wielkopolsce;
